มีดหมอท้าวเวสสุวรรณหลวงพ่อพัฒน์ วัดห้วยด้วน(ตอกโค๊ตทุกด้าม)พระเกจิอาจารย์ผู้เรียนวิชาทำมีดหมอหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพ

คาถากำกับมีดหมอหลวงพ่อเดิม

... ใช้ฆ่าพระแม่ธรณีได้ ใช้ฆ่าคน ทำลายคนืำลายศรัตรูได้...
------------////----------
คาถากำกับมีดหมอหลววพ่อเดิม

....สักกัสสะ วะชิราวุธัง

เวสสุวัณนัสสะ คะทาวุธัง

ยัมมะนัสสะ เนยยะนาวุธัง

อาฬะวะกัสสะ ทุสาวุธัง

นะรายัสสะ จักกะราวุธัง

ปัญจะอะวุทธานัง เอเตสัง อานุภาเวนะ

ปัญจะอะวุทธา ภัคคะภัคขาวิจุณณัง วิจุณณาโลมัง

มาเมนะพุธสันติ คัจฉะอะมุมหิ
โอกาเส ติถาหิ....

คาถาบทนี้มีคุณมหาศาล

พระครูนิวาสธรรมขันธ์

หรือ หลวงพ่อเดิม พุทธสโร ผู้ได้รับสมญานามยกย่องว่า เทพเจ้าแห่งเมืองสี่แคว ยังมีชีวิตอยู่ ท่านได้จัดสร้างวัตถุมงคลมากมายหลายรุ่น

หลวงพ่อเดิมได้สร้างพระเครื่องรางของขลังมากมายเป็นที่เลื่องชื่อ มีประสบการณ์ความศักดิ์สิทธิ์ปรากฏอยู่มากมาย

เครื่องรางเหล่านี้ก็มี นางกวัก ราชสีห์ ตะกรุด ผ้ายันต์รอยเท้า มีดหมอ แหวน เป็นต้น

หลังจากหลวงพ่อเดิม อุปสมบท ณ วัดเขาแก้ว อ.พยุหะคีรี จ.นครสวรรค์ แล้ว ได้เดินทางกลับมาจำพรรษาอยู่ ณ วัดหนองโพ เพื่อศึกษาเล่าเรียนตามทางที่พระนวกะ

ท่านตั้งต้นศึกษาหาความรู้เป็นการใหญ่ รวมทั้งได้ศึกษาเล่าเรียนพระธรรมวินัยและท่องพระคัมภีร์วินัย กับหลวงตาชม วัดหนองโพ

ศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรมและวิชาอาคมกับ นายพันธ์ ชูพันธ์ ผู้ทรงวิทยาคุณของบ้านหนองโพ ภายหลังนายพันธ์ถึงมรณกรรม ได้ไปศึกษาเล่าเรียนกับหลวงพ่อมี ณ วัดบ้านบน ต.ม่วงหัก อ.พยุหะคีรี จ.นครสวรรค์ นอกจากนี้ยังได้ศึกษาพระธรรมวินัย และวิชาอาคม กับพระเกจิอาจารย์ท่านอื่นๆ มากมาย

“ความขลัง” ของหลวงพ่อประจักษ์แก่ตาและแก่ตนเอง แล้วเล่ากันต่อๆ ไป จนเป็นที่ประจักษ์แก่หูอยู่เป็นอันมาก เมื่อสมัยสงครามมหาเอเชียบูรพา มีประชาชนพากันไปหาหลวงพ่อวันละมากๆ

นอกจากขอของขลังเช่นกล่าวแล้ว ยังพากันหาซื้อผ้าขาวผ้าแดง ผืนหนึ่งๆ ขนาดกว้างยาวราว ๑๒ นิ้วฟุต เอาน้ำหมึกไปทาฝ่าเท้าหลวงพ่อ แล้วยกขาของท่านเอาฝ่าเท้ากดลงไปให้รอยเท้าติดบนแผ่นผ้า

บางคนก็กดเอาไปรอยเท้าเดียว บางคนก็กดเอาไปทั้งสองรอย แล้วก็เอาผ้าผืนนั้นไปเป็นผ้าประเจียดสำหรับคุ้มครองป้องกันตัว ฝ่าเท้าของหลวงพ่อต้องเปื้อนหมึกอยู่ตลอดทุกวัน

ยันต์มีดหมอตำรับหลวงพ่อเดิม
มีดหมอหลวงพ่อเดิม ท่านสร้างไว้มี ๒ ขนาด มีดหมอขนาดใหญ่ เรียกว่า มีดควาญช้าง ขนาดเล็กลงมาเรียกว่า มีดหมอปากกา ใช้พกพาติดตัวได้

มีดหมอหลวงพ่อเดิม ว่ากันว่าเนื้อเหล็กที่นำมาใช้ตีเป็นมีดนั้นจะมีส่วนผสมประกอบด้วยตะปูสังขวานร ซึ่งเป็นตะปูในสมัยโบราณที่ใช้ยึดเครื่องไม้ในพระอุโบสถแทนตะปู

ตะปูโลงผีที่สัปเหร่อเผาแล้วเก็บไว้ บาตรแตกชำรุด และเหล็กน้ำพี้ นำมาเป็นส่วนผสมใช้ทำ มีดหมอ

สำหรับช่างที่ตี มีดหมอของหลวงพ่อเดิม นั้น เท่าที่พบจะเป็นฝีมือช่างฉิม ช่างไข่ และช่างสอน ซึ่งแต่ละช่างจะมีเอกลักษณ์ของตัวมีดของตนเองต่างกันไป

เมื่อช่างทำใบมีดเสร็จแล้ว ก็จะส่งต่อให้ช่างทำด้ามและฝักทำต่อ ส่วนที่เป็นตัวด้าม ถ้าเป็นมีดเล่มใหญ่จะมีด้ามเป็นงา และฝักเป็นไม้คูน ส่วนเล่มเล็กก็จะมีด้ามเป็นงาและฝักเป็นงา

จากนั้นก็ส่งต่อไปให้ช่างทำเงินทำที่รัดปลอกมีดและด้ามมีด ช่างจะทำเงิน ทองหรือนากตามที่กำหนด โดยส่วนมากจะเป็นเงินเพียงอย่างเดียว

เมื่อทุกอย่างเสร็จก็จะนำมาประกอบที่วัดหนองโพ โดยหลวงพ่อเดิมจะทำผงอิทธิเจไว้ให้ ผสมกับเส้นเกศาของหลวงพ่อที่ปลงในวันขึ้น ๑๕ ค่ำ และ

แผ่นตะกรุด ซึ่งเป็นเงิน ทอง นาก เป็นแผ่นเล็กๆ ลงอักขระ ตัดพอดีกับตัวกั้นของมีด บรรจุลงไปในด้ามมีดอุดด้วยครั่งจนแน่น หลังจากนั้นหลวงพ่อเดิมจึงนำมีดหมอไปปลุกเสกอีกทีหนึ่ง

อักขระเลขยันต์ที่เป็นเอกลักษณ์ คือ คาถามงคล ๙ หรือ หัวใจอิติปิโส แต่หลวงพ่อเดิมท่านจะเรียกว่า คาถา “พระขรรค์เพชร”

สำหรับลงมีดหมอโดนเฉพาะ ที่ “อะ สัง วิ สุ โล ปุ สะ พุ พะ” ในขณะที่สำนักอื่นๆ จะใส่ หัวใจ ๑๐๘ ซึ่งประกอบด้วยคาถา ๓ บท คือ

คาถาพระเจ้า ๕ พระองค์ “นะ โม พุท ธา ยะ” คาถาธาตุ ๔ “นะ มะ พะ ทะ” และ คาถาหัวใจ ธาตุพระกรณี (หัวใจพระพุทเจ้า) ที่ว่า “จะ พะ กะ สะ” ส่วนธาตุกรณี จะใช้ว่า “จะ อะ พะ ตะ”

พุทธคุณมีดหมอหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพ นั้น ดีในทุกๆ เรื่อง เช่น เป็นมหาอุดอยู่ยงคงกระพันชาตรี แคล้วคลาด ป้องกันเขี้ยวงา ป้องกันคุณไสย การกระทำย่ำยี ป้องกันภูตผีปีศาจร้ายได้

มีผู้เคยมีประสบการณ์ต่างๆ เหล่านี้มามากมาย วิธีอาราธนามีดหมอของหลวงพ่อเดิมเวลาจะไปไหนมาไหนให้ระลึกถึงหลวงพ่อเดิมแล้วว่า

...พระพุทธังรักษา พระธรรมมังรักษา พระสังฆังรักษา ศัตรูมาบีฑาวินาศสันติ...

หลวงพ่อเดิม มีนามเดิมว่า เดิม ภู่มณี เกิดเมื่อวันที่ ๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๔๐๓ ณ บ้านหนองโพ หลวงพ่อเดิม ได้เข้าพิธีอุปสมบท ณ พัทธสีมาวัดเขาแก้ว อ.พยุหะคีรี จ.นครสวรรค์ เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๓๑ ตุลาคม ๒๔๒๓

โดยมีหลวงพ่อแก้ว วัดอินทาราม (วัดใน) เป็นพระอุปัชฌาย์ หลวงพ่อเงิน วัดพระปรางค์เหลือง ต.ท่าน้ำอ้อย เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และหลวงพ่อเทศ วัดสระทะเล ต.สระทะเล เป็นพระอนุศาสนาจารย์

ได้รับฉายาว่า พุทธสโร และท่านถึงแก่มรณภาพเมื่อวันที่ ๒๒ พฤษภาคม พ.ศ.๒๔๙๕ รวมสิริอายุ ๙๑ ปี พรรษาที่ ๗๑

ในวันพระราชทานเพลิงศพหลวงพ่อ มีมหรสพทุกชนิด ที่ลูกศิษย์ลูกหาพากันมาแสดง เพื่อเป็นการไว้อาลัยหลวงพ่อเป็นครั้งสุดท้าย

เมื่อไฟพระราชทานมาถึงแล้ว ประธานในพิธีได้จุดไฟพระราชทานต่อจากนั้นก็เป็นขบวนของชาวบ้านร้านตลาด ตั้งแต่บ่ายยันค่ำคนไม่ลดน้อยลงไปเลย ใส่ไฟแล้วก็ไม่ไปไหนคงซุ่มอยู่แถวนั้น

ไฟพระราชทานได้เผาสรีระของหลวงพ่อมอดไหม้ไปแล้วท่ามกลางฝนที่โปรยปรายลงมา เป็นละอองเบาๆ ก่อความเย็นให้แก่ผู้คนที่เบียดเสียดยัดเยียดกัน